در این برنامه‌ها که اغلب پیش یا پس از افطار روی آنتن می‌روند بخش‌های مختلفی وجود دارد که در آنها سعی می‌شود با تفسیر قرآن کریم یا اشاره به احادیث و سیره معصومین، مفاهیم معنوی و مذهبی برای مخاطبان تشریح و تبیین شود.
با توجه به حال و هوای خاص ماه رمضان و آمادگی روحی و ذهنی مردم برای تقویت ایمان، تزکیه نفس و بازنگری در خود، مخاطب این برنامه‌ها و بخش‌های کارشناسی‌شان کم نیست. بنابر این سازندگان این برنامه‌ها باید از این فرصت مغتنم، درست استفاده کنند.
در جامعه امروز مسائل و مشکلات زیادی وجود دارد که دین اسلام درباره آنها توضیح و راهکار کامل و عملی دارد. طرح این مسائل و ارائه راهکارهای دینی برایشان در این برنامه‌ها ضروری است. اما متأسفانه در اغلب بخش‌های مذهبی ویژه برنامه‌های ماه رمضان، موضوع‌هایی مطرح و بررسی می‌شوند که بارها به آنها پرداخته شده است.
مسائلی مانند اهمیت و جایگاه نماز، فضیلت روزه‌داری، غیبت و... درست است که انسان همیشه به تذکر و یادآوری محتاج است و طرح این مباحث برای چندمین بار، همچنان مفید و ارزشمند محسوب می‌شود؛ اما اگر در این برنامه‌ها موضوع‌هایی انتخاب شوند که جامعه امروز با آنها دست به گریبان است، قطعاً مخاطب، نتیجه بهتری از این بخش‌های کارشناسی به دست خواهد آورد.
روحانیان، کارشناسان دینی و سازندگان این برنامه‌ها با انتخاب موضوع‌های مربوط به زندگی امروز و ارائه راه‌حل‌های اسلامی برای بهتر زندگی کردن تصویری غنی‌تر از دین اسلام ارائه می‌دهند.
جامعه امروز درگیر مشکلات و بحران‌های بزرگی مانند فقر، بیکاری، فساد، رشوه، ریاکاری و.... است. دین اسلام درباره تمام این مسائل توضیح کامل دارد.
وظیفه روحانیان، کارشناسان مذهبی و مبلغان دینی این است که دیدگاه دین مبین اسلام و ائمه معصومین را درباره این مسائل مطرح کنند. بدون حل این مشکلات اجتماعی نمی‌توان انتظار داشت مردم، دین دار و مسلمان واقعی باشند.
حضرت علی(ع) می‌فرماید: «هر گاه فقر وارد خانه‌ای شود، ایمان از آن خارج می‌شود.» این حدیث ثابت می‌کند که سرمنشأ بسیاری از بزه‌ها و جرم‌های جامعه فقر و فساد و فاصله طبقاتی است.
اما متأسفانه به این معضل جدی کمتر در تلویزیون اشاره می‌شود و اگر اشاره‌ای هست، سطحی و ظاهری است. رواج فرهنگ تجمل‌گرایی و اسراف یکی دیگر از بیماری‌هایی است که جامعه ما را تهدید می‌کند.
میل به تجمل‌گرایی را می‌توان در ضیافت‌های افطاری خانوادگی و سازمانی به وضوح دید. هر سال، میلیون‌ها تومان از بودجه بیت‌المال صرف افطاری‌های مجللی می‌شود که سازمان‌ها، نهادها و اداره‌های مختلف برگزار می‌کنند. میهمانی‌های خانوادگی هم از این آفت در امان نیست. مراسمی که می‌تواند ساده و خالصانه برگزار شود، مجالی است برای خودنمایی و فخرفروشی.
درباره این مسائل هم کمتر در تلویزیون چیزی می‌بینیم و می‌شنویم. آیا خداوند اسرافکاران را برادران شیطان نمی‌داند؟ آیا پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) با هم‌سفره شدن با نیازمندان لزوم توجه به آنها را یادآوری نکرده‌اند.
قطعاً در میان آیات قرآن کریم و روایات و احادیث بارها تجمل‌گرایی و اسراف نکوهش شده است. پس چرا از قابلیت‌های آموزشی رسانه قدرتمندی مثل تلویزیون برای ترویج این آیات و روایات استفاده نمی‌شود؟
اسلام، دینی است با آموزه‌های اجتماعی. تصویری که بحث‌های مذهبی رسانه تأثیرگذار تلویزیون از اسلام ارائه می‌دهد، اما بیشتر روی جنبه‌های فردی دین تمرکز دارد. در حالی که اگر افراد جامعه به تنهایی مسلمان واقعی باشند اما جامعه، اسلامی نباشد نمی‌توان انتظار داشت دین‌داری آنها کامل باشد.
ماه رمضان فرصت خوبی برای توجه به احکام و روایت‌هایی است که فراموش شده و کمتر به آنها توجه می‌شود.
محدثه واعظی پور: برنامه‌های ویژه مذهبی در کنار سریال‌ها، مهمترین برنامه‌های شبکه‌های مختلف سیما در ماه مبارک رمضان هستند.
کد خبر 5773
